28.07.2005 18:42:43
YAPRAKLAR NEDEN DÜŞER
“ Neden düşmez ki...”
Yazın sonu hazan. Her hazan Yapraklar ölür bu kentte.
Kent ölür yapraklarla Rüzgâr taşır kimsesizlikleri. Usulca süzülür yaşam.
Sen Çarşaflara süzülen Tüm leylak kokularıyla Düşersin içimdeki bahara. Bahar inat Beklemez hazanı. Bu baharda Yapraklar dökülür.
Yapraklar neden düşer Neden düşmez ki…
Kentin en ılık garlarından Sen taşınırsın. Bu hazan, bahar deminde seni vurmaktadır yollara. Ardında Islak dallardan Saçlarının teline Düşen yapraklarla.
Elimde bir kalem Yaprağın düşüşünü çizmekteyim, Senin düşüşün dururken.
Ne de güfteler dizmekteyim yaprağın havada savrulmasına. Senin savrulman dururken…
Yapraklar neden düşer Neden düşmez ki… Her gidişin bir hazan Her hazan Yapraklar için bir nihayet. Gitme Yapraklar senle dursun.
Gitme Gittiğin her şehir Hazanı tatmasın Bu hazan ben için kâfi. Başka kentlere de salma düşüşleri Bu düşüş ben için kâfi.
Gidiyorsan Sözlerin kalsın Dudaklarından dökülen yolculuğa Düşürme umutsuzluğu. Bu yolculuk Bu umutsuzluk Ben için kâfi. Yollara çalma hazanı.
Ey harami sevdam Gitme. Gidiyorsan Gidişin baharda olsun Ne olur Hazanı seçme. Yapraklar düşmesin ardına Bu kent Ya senle Ya da yapraklarla durur.
Gitme Bu gidişin Hayra alamet değil Ölümlere vesiledir.
Tanrım Neden nezdinde Beni Ve Yaprakları cezalandırıyorsun? Ya ben ya yapraklar olsun Nihayete düşecek olan. Yapraklar dursun, Giden ben olayım. Bu gidiş ben için kâfi.
Yapraklar neden düşer Neden düşmez ki…
Gözlerin hazanı yaşatırken baharda Bu yapraklar nasıl düşmez.
Gitme Gidiyorsan Gözlerin kalsın Gidişinle Yağmur düşmez bu kente Gözyaşların yaşam sunsun yapraklara. Bu yapraklar için Gözyaşların kafi. Ben içinse Bir hezeyan seli.
Rüzgârda savrulan dallar Yapraklardan yoksun Suskunluk diz boyu / dal boyu Sessizlik / sensizlik bir ölüm uykusu Bu şehir Ben Sensiz yoksunuz.
Okyanuslarda arar yaprakları bu şehir Cebimde eski bir pusula Şehre rehberlik etmekteyim. Seni bulmuşken kaybeden ben İnsanları sürerim ardımdan.
Yapraklar neden düşer Neden düşmez ki…
Haritam Yazmış olduğun son mektup. Güvertede Şehrin özlemine vuran tayfalar mektup okumaktadır. Bu mektuplarda konu Baharda düşen yapraklar. Gitme Mektuplar yaprakların düşüşünü değil Seni yazsın.
Okyanus uçsuz bucaksız. Sen bucağına uçsuz. Yapraklar artık düş gerçekliği.
İçimde en ağır uçurumlarda bir düşüş Ve sen yapraklardan da Azizce düşmektesin.
Tarhan ŞİMŞEK 2003 / HAKKARİ
Ekleyen/Kaynak: TARHAN ŞİMŞEK
Bu bölüme Siir ekleyebilirsiniz. Siir eklemek için
tıklayın
Yazan: kerem 23.08.2005 20:01:50 siz neymişsiniz be hocam Ya hocam siz neymişsiniz. Ben eski bir öğrenciniz. Bu şiir yönünüzü hiç bilmiyordum. Bu şiiriniz bir harika olmuş. İşin kötüsü bu yönünüzden hiçbir şey kapmamışız. Diğer şiirlerinizi de okudum. az önce arkadaşlarla cafede baktık. Umarım bunları bir kitaba dönüştürüsünüz. Ayrıca buraya neden tiyatro çalışmalarınızı eklemiyorsunuz:
|