28.07.2005 18:51:58
YAŞAYAMADIĞIM
“Gece Suç En Masumiyetindedir.”
Neon lambalar Aydınlatırken içimizdeki şehri Evlerden yükselen Ayrılık şarkıları Bestelemektedir geceyi.
Ve Sadece nakaratını bilirim Bu şarkının. Her dinleyişimde Dökülen gözyaşlarım İçinde boğulduğum Kumdan kalelerdir aslında. Ne olur Yıkılma Bir parça suyla.
Bir kalem çizmektedir seni geceye Görülmez yüzün Yıldızlardan sen resimlenirsin Ve Ay tüm istemsizliğiyle Seni kabullenmektedir geceye.
Gece Sen oluverirsin cezanın suçu Suça inat Ceza mahkûm edilir geceye.
Toz bulutları Aş misali aşk olan Seni efsunlamaktadır Toprak evlerin Fukara gönüllerine.
Yaşayamadığım sen Gecelere düşersin. Mum ışığında Erimekte olan Ve Aydınlattığı her yeri Eriten.
Komşu pencerede Bir şair seni yazmaktadır. Sen yazılırsın İstemsiz bedenlere Bedenin düşer harçtan mezat sayfalara.
Bir diğer komşum İdama durmaktadır Tavan asılı ipte Adın yazılmaktadır.
En acı sirenlerle Sen koşuşturulursun En acil şifahanelere
Gece seni yaşamaktadır Sen geceyi tüketmekteyken.
Koca şehir Ben Şair Komşum Seni dökmekteyiz hayata.
Ne olur Öl bu gece bizim için O Neon lambalı Sarkık gecelere vur kendini. Gecenin Keskin rüzgârlarıyla Bir nağme mırıldan Seninle başlayan Ve Ölümle biten.
Tarhan ŞİMŞEK HAKKARİ / 1988
Ekleyen/Kaynak: TARHAN ŞİMŞEK
Bu bölüme Siir ekleyebilirsiniz. Siir eklemek için
tıklayın
Henüz yorum eklenmemiş
|